De mooiste route voor één week Noord-Italië

Ik neem je graag mee op mijn reisroute die ik aflegde in Noord-Italië, van de adembenemende Dolomieten, naar het bekende Gardameer tot het pittoreske Comomeer. Beperkt in tijd? Dan vind je hier de mooiste route voor één week Noord-italië!

• Wanneer: Zaterdag 17/07/2021 t.e.m. zaterdag 24/07/2021
• Hoe lang: 8 dagen
• Route: Heen via Oostenrijk en Brennerpas – Lago di Braies en Lago di Landro – Misurina – Drei Zinnen – Sella ring – Colfosco – Ortisei – Alpe di Siusi en Secada – Merano – Stelviopas – Weinstrabe – Arco – Canale di Tenno en Lago di Tenno – Gardameer – Riva del Garda – Malcesine – Torri del Benaco – Garda – Lazise – Sirmione – Comomeer – Bellano – Varenna – Menaggio – terug via Luganomeer, Zwitserland Gotthardtunnel, Seelisbergtunnel en Frankrijk.

Reisschema:

Dag 1: zaterdag 17/07/2021

Schema:

Vertrek 03.00u ’s nachts.

Praktisch:

• Route via Heidelberg, Stuttgart, Innsbruck en Brennerpas.
• Essen – Lago di Braies/Prager Wildsee 1046 km (zonder files 11,5 uur).

Tip!: Onderhoudsbeurt auto:
Controleer voor vertrek of jouw auto in de komende periode een onderhoudsbeurt nodig heeft en overweeg misschien sowieso om de hoofdzaken zoals oliepeil, bandenspanning etc. even te laten nakijken. Een kleine moeite waarbij je mogelijks onhandige situaties onderweg in een vreemd land voorkomt!

Tip!: Vertrek vroeg:
Wij hadden het voordeel op zaterdag te vertrekken waardoor je al niet te maken hebt met de doordeweekse ochtendspits. Tijdens de nacht- en vroege ochtenduren is het grote vakantieverkeer nog niet op de baan en kan je al vele kilometers (én tijd) winnen.

Tip!: Wegenvignetten:
Ga voor vertrek na voor welke landen op jouw route het noodzakelijk is om een wegenvignet te hebben. Deze verplichting geldt namelijk onder andere voor Oostenrijk en Zwitserland.

Tip!: Goedkoop tanken:
Rijd je een stukje door Oostenrijk? Kijk dan misschien na of het uitkomt om hier te tanken. De prijzen liggen hier namelijk een stuk lager dan in Duitsland of Italië, wat ook gelijk opvalt door de drukte aan de tankstations. Hou er dus wel rekening mee dat je wellicht even zal moeten wachten want deze tankstop wordt door menig toerist ingerekend.

Over de route vanuit België/Nederland:

• De route via de Brennerpas biedt al zeer mooie natuur en bergzichten maar is dan ook de populairste en drukste route.
• Het startpunt van onze vakantie was de omgeving van Drei Zinnen. Hier bevinden zich ook een aantal prachtige meren zoals Lago di Braies (Pragser Wildsee), Lago di Landro (Dürrensee) etc. Gezien ik de eerste dag toch ook nog iets gedaan wou hebben en deze meren zich zo goed als op de route naar ons hotel bevonden, had ik deze voor onze eerste dag nog mee in de planning genomen. Eveneens in de omgeving gelegen is de bergplaats Misurina met bijhorend meer, waar wij onze eerste drukke, maar alsnog mooie dag al mochten afsluiten onder het genot van een Italiaans maal met prachtig uitzicht op het meer.

Over de Dolomieten:

• De Dolomieten bieden een prachtige combinatie van adembenemende berglandschappen en kristalhelder turquoise meren.
• Hoewel de Dolomieten en Zuid-Tirol in de winter bekend staan voor de wintersport, vormen deze gebieden in de zomer een perfecte uitvalsbasis om te genieten van schilderachtige meren, wijngaarden, kuuroorden en prachtige wandelingen te maken.
• De combinatie van grillige rotsformaties, steile bergflanken, felgroene grasvelden, turquoise meren, diversiteit aan plantengroei en met wat geluk heerlijk uitblazen op één van zonneterrassen op de meest prachtige locaties in de bergen, creëert bij een bezoek in de zomer een unieke sfeer!

Over de bergmeren:

• Wanneer je de Dolomieten bezoekt, ben je er niet geweest zonder een aantal van de vele prachtige meren te bezoeken. Keuze is er dus volop, waaronder naar zeggen dit de mooiste en bekendste zouden zijn: Lago di Braies (Pragser Wildsee), Lago di Carezza (Karersee), Lago di Caldero (Kalterer See), Lago di Landro (Dürrensee), Lago di Dobbacio (Toblacher Seer) Lago di Sorapiss, Lago di Resia (Rechensee), etc. Kijk wat past op jouw route en laat je verrassen door de adembenemende, schilderachtige decors.
• Gekend als het meest gefotografeerde en parelmeer van de Dolomieten: Lago di Braies.
  De populariteit voor dit meer is echter niet onterecht. Op 1500 meter hoogte met het schilderachtige decor van de Dolomietenbergen op de achtergrond, ligt dit turquoisegroene meer. Wanneer je de Dolomieten bezoekt mag je deze plek dan eigenlijk ook niet overslaan.

Weetje: Wanneer je tot de toegang rijdt van het meer Lago di Braies dien je zes euro te betalen voor de parking. Je kan er ook voor kiezen om een stuk voor het meer (gratis) te parkeren en wandelend verder te gaan.

Tip!: Wil je het meer echt in al zijn authenticiteit beleven? Dan dien je al in de vroege ochtenduurtjes ter plaatse te gaan. Ga je voor 7.00u ’s morgens? Dan betaal je ook slechts twee euro voor de parking. Echter zullen op dit tijdstip de fanatieke fotografen alsnog ook al van de partij zijn maar ontwijk je wel het massatoerisme en de dagjesmensen.

Over Misurina

• Deze bergplaats met gelijknamig meer bevindt zich op 1754 meter hoogte, net achter de afslag richting Drei Zinnen én met een schitterend uitzicht op de omliggende bergtoppen.

Tip!: Misurina leent zich uitstekend als uitvalsbasis voor een bezoek aan Drei Zinnen of een rust/lunchpauze na een mooie wandeltocht in dit gebied.

• Op de weg vanuit Misurina naar Drei Zinnen bevindt zich Lago di Antorno. Dit meer wordt ook aangeschreven als een bezienswaardigheid in deze omgeving maar bij ons stond er echter nog nauwelijks water in het meer. Aan het meer kan je echter ook de auto parkeren (bepaalde plaatsen gratis) en richting Drei Zinnen wandelen. Indien je echter de bergtoppen van Drei Zinnen langs de andere kant wil zien en de prachtige omgeving daar rondom, zal je alsnog de andere wandeling vanuit de Auronze Hütte moeten afleggen (die vanaf de betalende parking helemaal vanboven start) en wordt dit totaalpakket qua wandeling vermoedelijks wel een heel lange tocht.

Blog:

‘’We hebben ervoor gekozen om al in de nacht te vertrekken zodat we, rekening houdend met mogelijks toch wat filerijden en een aantal keer stoppen onderweg, in de loop van de namiddag onze bestemming naderen en zo alsnog een tweetal meren kunnen bezoeken op onze eerste dag. Het idee deze dag nog echt iets gedaan te hebben en niet direct van de auto het bed in te stappen geeft toch een fijner gevoel. Tijdens de ochtenduren verloopt het rijden zeer vlot en ook het feit dat we op een zaterdag vertrokken zijn, en zo niet te maken hebben met de ochtendspits, speelt in ons voordeel.

In de namiddag komen we echter een aantal keer in oponthoud terecht en vooral een stuk wegversperring in verband met wegenwerken bij Innsbruck kost ons extra tijd.

Halverwege Duitsland en bij binnenkomst in Oostenrijk heeft de route zich echter wel steeds meer getransformeerd in een prachtig bergdecor wat ook het rijden al tot een bezienswaardigheid maakt. De route door de Brennerpas voegt hier enkel nog maar meer aan toe en omstreeks half vijf bereiken we het Lago di Braies. Het schilderachtige plaatje van het turquoise, heldere water met grillige rotsformaties op de achtergrond doet direct de langere rit vergeten. We lopen het pad langs de waterzijde een stuk af en rijden dan door naar het volgende meer, Lago di Landro. Het aangename hier is dat het een stuk minder toeristisch is dan het zeer gekende en meest Instagram-gefotografeerde Lago di Braies, waardoor de authenticiteit en puurheid van de omgeving meer tot zijn recht komt. Het is ondertussen al avond en we besluiten door te rijden naar Misurina om daar eventueel een hapje te eten. De weg naar Misurina loopt omhoog de bergen in en biedt een prachtig beeld op de omliggende bergformaties en valleien. Alleen al omwille van de uitzichten ben ik blij dat we hier nog naartoe zijn gereden. Bij binnenkomst in Misurina rijden we pal op het weidse meer af en stomverbaasd slaan we allebei gelijktijdig een ‘’wauw’’ uit. We parkeren onze auto en mijn oog valt direct op een pizzeria iets verderop waarbij de buitentafeltjes zicht bieden op het water. We nemen onze plaats in, bestellen allebei een pizza uit het overaanbod van pizza’s die op de menukaart staan en klinken met een goedgevuld wijnglas op het moois wat we vandaag al mochten zien en de vakantieweek die ons te wachten staat. Kijkend naar het meer overvalt me een zalig gevoel, wat een adembenemende omgeving en hoeveel mochten we toch al uit deze eerste drukke, maar eveneens al indrukwekkende dag halen!’’

Verblijf: Hotel Ristorante Rifugio Ospitale (bekijk hier op Booking.com) één overnachting: 145 euro inclusief ontbijt. Ideaal gelegen als uitvalsbasis voor deze omgeving, op slechts een aantal kilometer van Misurina en het startpunt voor de wandelroutes van Drei Zinnen. Het hotel beschikt over een goed restaurant, echter is het wel aangeraden om voor het diner te reserveren.
Nog een leuke extra: bij het openen van het raam of de balkondeur van jouw kamer hoor je heerlijk het water van de aan de overkant liggende rivier stromen, wat wil je nog meer?

Tip!: Hou je van wandelen of ga je ’s morgens graag joggen? Langs de rivier aan de overkant van de weg loopt een wandelpand wat zich hiertoe ideaal leent!

Dag 2 : zondag 18/07/2021

Over Drei Zinnen:

• Het bekendste berglandschap van de Dolomieten is allicht de Drei Zinnen of Tre Cime de Lavaredo.
• De mooiste wandeltochten nabij deze drie bergtoppen zijn te bereiken via een tolweg waarbij je per auto 30 euro aan toegangsprijs betaald. De prachtige natuur en verzichten die je tijdens het wandelen terugkrijgt zijn de prijs echter meer dan waard.

De tolweg is gemakkelijk terug te vinden aangezien er vanuit Misurina slechts één weg omhoog richting de Drei Zinnen loopt en je wellicht niet de enige bent die deze kant opgaat. Halverwege de weg betaal je de toegangsprijs waarna je al slingerend verder omhoog rijdt. Aan de Auronze Hütte parkeer je de auto en daar starten direct alle wandelingen.

Tip!: Vertrek vroeg zodat je de grootste drukte voor bent. Wij waren rond half tien ‘s morgens aan de toegang en moesten al aanschuiven aan het betaalpunt. Ikzelf had schrik dat het tijdens het wandelen ook zeer druk zou worden, wat voor mij de schoonheid en puurheid deels wegneemt, maar ik moet zeggen dat vanaf een tweetal kilometer vanaf het startpunt de drukte zich verspreidt en dat al bij al dus goed meeviel.

Over de Sella Ring:

• De Sellapas, Pordoipas, Campolongopas en Gardenapas vormen samen de Sella Ring en staan bekend als de mooiste passen van de Dolomieten.
• De Sella Ring vormt een prachtige route en onderweg heb je tal van mogelijkheden om te stoppen voor een wandeling, een kabellift omhoog te nemen of met een drankje uit te blazen genietend van één van de vele prachtige uitzichten op de bergtoppen, rotsformaties en valleien.

Over Colfosco:

• Dit hoogstgelegen ski-dorp (1645 meter) van Alta Badia wordt omgeven door een adembenemend berglandschap en ligt direct aan de Sella Ring.
• Wintersportliefhebbers kunnen tijdens de koude maanden hier ten volle hun hart ophalen, maar tijdens de zomermaanden biedt dit gemoedelijk dorp eveneens een ideale uitvalsbasis voor tal van activiteiten of als overnachtingsplaats tijdens een rondrit door de bergpassen.

Praktisch:

Ristorante Rifugio Ospitale – toegang Drei Zinnen: 25 min, 15 km. 20 km tot aan de top.
Drei Zinnen – rondje passen – Colfosco: 90 km, duurtijd afhankelijk van aantal stops onderweg.

Blog:

‘’Wanneer ik bij het opstaan de balkondeur van onze kamer open, is het eerste wat ik hoor het stromende rivierwater aan de overkant. Wat een heerlijk geluid om mee op te staan.

We kleden ons aan en gaan dan naar beneden voor het ontbijt. De ontbijttafel is al mooi uitgestald en nog geen twee minuten later staan twee heerlijke, Italiaanse cappuccino’s op tafel. Na het ontbijt rijden we opnieuw de bergweg op richting Misurina en slaan vervolgens de tolweg in voor de toegang tot Drei Zinnen. We stoppen nog even voor een aantal foto’s onderweg en sluiten dan aan in de rij voor de toegang. Boven aangekomen vatten we onze wandeling aan en worden we bij elke bocht of aankomst op een volgende top opnieuw verrast door het indrukwekkende uitzicht.
Het weer in de bergen kan alle kanten opgaan maar we hebben ontzettend veel geluk. Startend met de zon aan de hemel lopen we zelfs in ons T-shirtje de bergweg omhoog. Boven aangekomen voel je echter wel gelijk het temperatuurverschil en zorgt de wind vanuit de vallei dat ik snel toch weer een jasje aantrek. Hier en daar wat bewolking maar niets wat het zicht op de prachtige omgeving en uiteraard de welgekende drie bergtoppen belemmert! Het kan even goed zijn dat de vaak voorkomende mist in de bergen alle uitzichten wegneemt en de bergtoppen in de wolken verdwijnen. Niet vandaag in ieder geval, we treffen het echt!

Wanneer we over de helft van onze route zijn krijgen we echter wel te maken met een regenbui, maar ik had eigenlijk ook niet anders verwacht. Hier in de bergen kom je er haast niet onderuit om af en toe op een regenbui getrakteerd te worden en het geeft voor mij zelfs nog een bepaalde sfeer. De constant veranderende wolkenformaties boven en tussen de bergen creëren dan ook een magisch beeld en ik geraak niet uitgekeken op de omgeving. Iets na de middag komen we terug aan bij onze auto en meer als voldaan dalen we de bergweg terug naar beneden af.

Vanmiddag hebben we een mooie route op de planning door de verschillende bergpassen die elkaar ononderbroken opvolgen. De verzichten die we genieten zijn adembenemend en we maken dan ook regelmatig een stop voor foto’s of een heerlijk zonneterras met zicht op de waanzinnige decors die deze omgeving onophoudelijk biedt. We genieten Italiaanse koffie bij een eerste Tirols bergterras, laten ons dan verwennen met ‘’apfelstrudel’’ en vanille-crème op een tweede prachtige locatie, en besluiten kort daarna bij het passeren van wederom een buitenterras met indrukwekkend uitzicht, om het laatste zonnetje van de dag te genieten met een welverdiend aperitief.

Nog een korte rit tot het bergdorp waar ons hotel zich bevindt, en ook hier lijkt het aanbod aan uitzichten nog niet op te zijn. Colfosco, ’s winters ook druk bezocht als skigebied, is prachtig gelegen in een vallei omgeven door het berglandschap. We checken in bij het hotel en gaan dan op zoek naar een leuk restaurantje.
Een typisch Tirols winters interieur, menukaart met een aanbod van verfijnde gerechten en een karafje wijn erbij maken dat we ook deze dag weer zeer voldaan mogen afsluiten!’’

Verblijf: Garni Reutlingen (bekijk hier op Booking.com) één overnachting: 87 euro inclusief ontbijt.

Dag 3: maandag 19/07/2021

Over Ortisei:

• Ortisei of St. Ulrich is één van de grootste en bekendste dorpen in Val Gardena, en beschikt over een uitgebreid skigebied en tal van langlauf-of wandelmogelijkheden.
• In het centrum vind je tal van restaurants, winkeltjes etc. terug en heerst de echte Tirolse sfeer.
• Dit gezellige bergdorp staat mede bekend voor de zogenoemde mooiste berg van de Dolomieten, Secada, die met een kabelbaan vanuit Ortisei te bereiken is, en de grootste, Europese alpenweide, Alpe di Siusi.

To do Ortisei:

• Neem de kabellift naar de imponerende berg Secada (zie onder).
• Breng een bezoek aan de grootste Europese bergweide, Alpe di Siusi.
  Wanneer je Ortisei binnenrijdt kan je aan de andere kant dan waar Secada ligt, een kabellift omhoog nemen richting Alpe di Siusi. Retourticketprijs kost ongeveer 20 euro.

Wanneer je de top bereikt, word je onmiddellijk getrakteerd op een prachtig zicht over de groene vallei met karakteristieke rotsformaties op de achtergrond.
Via een grindpad daal je een stuk af waarna je via diverse routes door de weides wandelt omgeven door tal van bloemsoorten en een oase van rust. Het leuke aan deze wandeling is dat je weer een heel ander stuk Dolomieten voorgeschoteld krijgt.

Tip!: Strijk neer op het terras met ligstoelen dat zich in de vallei bevindt en neem de tijd om, met wat geluk de heerlijke zon, en magische omgeving op je te laten inwerken.

Over Secada:

• De verscholen parel achter de bergen van Ortisei. Wanneer de kabelbaan op 2500 meter hoogte de top bereikt, word je verrast door een waanzinnig decor van een heldergroene vallei omgeven door een imposant bergmassief. Tijdens het omhoog gaan met de twee kabelbanen geniet je ook al een prachtig uitzicht over het omliggende berglandschap.
• Een retourticket voor de kabelbaan tot aan de top kost 35 euro. Het is ook mogelijk om voor een goedkoper ticket tot halverwege te gaan, echter kan je vanuit hier nog niets zien van het achterliggende bergmassief en is het nog een hele tocht om tot boven te geraken. Wanneer je echter de Dolomieten bezoekt, mag je deze highlight eigenlijk echt niet overslaan. De ticketprijs voor de kabelbaan is zeker pittig, maar ik garandeer je, het waanzinnige landschap dat je onderweg en boven voorgeschoteld krijgt, is dat meer dan waard!
• Aan de kabellift bevindt zich parking waar je je auto kan parkeren. Indien deze vol is, bevindt zich in het dorp ook nog een parkeergarage waar je jouw auto kwijt kunt.

Over Merano:

• Merano, of Meran, valt niet anders te omschrijven als een stad met een eigen karakter. De combinatie van de kleinschaligheid en het pittoreske, maar daarnaast ook het chique, perfect onderhouden en bruisende karakter, maakt deze stad zeker een bezoekje waard.
• De diversiteit aan beplanting rondom de door de stad stromende rivier, de sfeervolle terrasjes aan het water, de prachtig aangelegde boulevard en het zicht op de omliggende bergen, creëert bijna een sprookjesachtige sfeer.

Tip!: Bezoek je de bergmassieven in deze omgeving? Dan is Merano zeker een ideale en zeer aangename uitvalsbasis voor een overnachting.

Praktisch:

Colfosco – Ortisei: 35 min., 25 km.
Ortisei – Merano: 1u10min., 68 km.

Blog:

‘’Aangezien ik gisteren bij het buitengaan van het hotel spijt had dat ik ‘s ochtends niet was gaan lopen toen ik het wandelpad naast de rivier ontdekte (wat ik bij aankomst ’s avonds laat in het donker niet gezien had), heb ik me voorgenomen om vandaag eerst te gaan lopen. De natuur is hier zo prachtig en ik wil daar ten volle van genieten. Om iets na zes sta ik op, kleed me snel aan en sluip als het ware naar buiten om mijn reisgenoot niet wakker te maken.

Hoewel de zon al aan het opkomen is, voel je buiten nog het ochtendfris, heerlijk. Ik kijk even op het bordje met de aangegeven wandelroutes, pik er eentje uit en vat dan koers aan. We bevinden ons te midden van het skigebied, dus het is met stevig stijgen en dalen. Toch wel even andere koek voor mijn benen!
Aangezien ik joggend de eerste route redelijk snel heb afgelegd, besluit ik te kijken of ik nog een stuk naar het midden van de vallei kan afdalen. Ik bereik een pad dat door de vallei kronkelt en de combinatie van de opkomende zon tussen de bergtoppen, de bebloemde valleivelden en de zalige ochtendrust is heerlijk! Voldaan keer ik terug naar het hotel, fris me op en even later zitten we samen gezellig aan het ontbijt. Acht uur ’s morgens, al een heerlijke ochtendrun met prachtige omgeving achter de rug en onze geplande dag moet nog beginnen!

Na het ontbijt vatten we koers richting Ortisei. Wanneer we Ortisei binnenrijden zien we al vrij snel de kabellift en parking aan de linkerzijde, waardoor we er ook vanuit gaan daar te moeten zijn voor onze wandeling. We nemen de kabellift omhoog en worden bovenaan verrast door weer een prachtig uitzicht over een nieuwe vallei. In de veronderstelling dat dit Secada is, gekend als één van de mooiste bergen van de Dolomieten, stel ik me toch de vraag of dit daadwerkelijk het indrukwekkendste is. Het uitgestrekte, bebloemde valleiweide-landschap is werkelijk weer een heel andere en verrassende ervaring, maar de link dat dit het mooiste bergmassief zou zijn, ben ik nog niet helemaal in mee. We treffen het wederom ontzettend met het weer en de zon brandt voor in de ochtend al goed op onze rug.
Na al een zeer groot deel van onze wandeling afgelegd te hebben, krijgen we ons vizier op een terras met ligstoelen vanwaar je een volledig uitzicht op de omliggende omgeving geniet. Ja, hier kun je niet anders dan een pauze nemen. We zetten ons op de eerste rij en nemen met een koffietje de tijd om ook hier van de omgeving even goed te genieten.

Na het laatste stuk terug te wandelen en de kabellift omhoog te nemen, begeven we ons naar de auto om richting de omgeving van Merano te gaan. Wanneer we bijna het dorp uitrijden, valt mijn oog bij de rotonde gelijk op het bord ‘’Secada’’ dat rechts afslaan aanduidt. Jawel hoor, het is dan toch waar! Ondanks het zeer mooie gebied waar we zojuist de volledige ochtend gespendeerd hebben, bleek dit dan toch niet Secada te zijn. Bij het omhoog gaan in de kabellift vroeg mijn reisgenoot het nog al grappend: ‘’Wat zou die lift aan de andere kant zijn, dat is toch niet Secada?’’

En daar zitten we dan in de auto, wat gaan we doen? Doorrijden naar Merano zodat we ook eens op tijd op onze eindbestemming aankomen? Of toch nog naar Secada maar wetende dat we dan hier ook nog een hele tijd bezig zijn?

Het wordt het mooiste bergmassief genoemd. We zijn hier nu. Misschien moeten we het dan toch maar doen? We beslissen terug te draaien en even die kant op de rijden om te informeren. Ik stap uit bij de kabellift, informeer naar de prijzen en ondanks dat deze vrij pittig zijn, besluiten we toch dat we hier nu eenmaal zijn en het dan ook gewoon moeten doen. Auto parkeergarage in en tijd om onverwachts vandaag voor een tweede keer met de kabellift omhoog te gaan, alleen nu nog wel wat hoger.

De eerste kabellift is een stoeltjeslift die tot halverwege het berglandschap gaat. Daarna stappen we over in een sta-kabellift die ons in een snel tempo tot aan de top brengt. Vanuit de lift genieten we werkelijk al een spectaculair uitzicht, maar bij het bereiken van de top kijken we helemaal onze ogen uit. Een eerste reactie: ‘’Wauw, echt ontzettend blij dat we hier nog naartoe zijn gekomen’’, zegt meer dan genoeg.

We wandelen langs de linkerzijde nog een stukje verder omhoog en genieten van daaruit een indrukwekkend uitzicht over de adembenemende omgeving en het bergmassief.

Vooraleer omhoog te gaan met de kabellift had mijn reisgenoot aangegeven wel niet al te veel meer te willen wandelen, gezien we vanmorgen al een hele tocht hebben afgelegd. We hoopten dan ook dat we zonder al te veel moeite toch veel zouden kunnen zien. Het zou namelijk zonde zijn helemaal naar boven te komen en dan niet van het schoons te kunnen genieten.
Maar Secada heeft het allemaal! Van bovenaf genieten we een prachtig en volledig uitzicht over de gehele omgeving en is het niet per se nodig om een grote wandeling te maken. Voor de liefhebbers zijn er echter wel tal van routes en paden te volgen, maar na een aantal korte stukjes te wandelen en vanuit diverse punten de omgeving op te nemen, besluiten wij voor een drankje te gaan op het wat lager in de vallei gelegen terras. Ondanks dat we ons op 2500 meter hoogte bevinden, lopen we in een topje en shortje rond en doet de zon goed haar werk. Neergestreken in een ligstoel met frontaal zicht op het indrukwekkende, ongerepte landschap en een Radler in de hand klinken we zeer tevreden dat we alsnog hier naartoe zijn gekomen.

Rond half vijf nemen we de kabellift terug naar beneden en even later zitten we in de auto richting Merano. Het eerste deel van route verloopt ook nog door prachtige bergpassen en ik geniet nog volop verder van de indrukwekkende natuur.

Ons hotel ligt wat hoger dan Merano en grenst aan de ‘’panorama-wandelroute’’ richting de stad. We besluiten dat het handiger is om niet met onze auto de stad in te gaan en de wandelroute naar beneden te nemen. Ikzelf geef sowieso altijd de voorkeur om, indien mogelijk, even te voet te gaan om op die manier de omgeving nog wat meer op te nemen, en wederom mogen we een aantal fraaie panorama-uitzichten genieten.

We verkennen een stukje van de stad maar beslissen dan om op zoek te gaan naar een dinerplekje, aangezien het al wat later is. Het restaurant met terras in een binnentuin lokt direct onze aandacht en het uitgebreide assortiment aan rijkelijk belegde pizza’s op de kaart maakt dat de keuze snel is gemaakt.

Deze keer gaan we voor een sprankelende Chardonnay frizzante en hoewel het in de keuken even duurt, smullen we daarna elks van een heerlijke, echte Italiaanse pizza en wordt er gezellig tetterend getafeld.’’

Verblijf: Garni Schneeburghof (bekijk hier op Booking.com) twee overnachtingen: 158 euro inclusief zeer goed en verzorgd ontbijt.

Garni Schneeburghof biedt een hotel, staanplaats voor campers en klein zwembad waar je na een drukke dag heerlijk even kan verfrissen en vanuit jouw ligstoel een fraai uitzicht geniet over de bergen. Gezien de hogere ligging van het hotel geniet je op het terras bij het ontbijt ’s morgens ook een prachtig zicht over de omliggende omgeving, fruitgaarden en de opkomende zon. Vanuit het hotel wandel je tevens direct de ‘’panorama’’-route op richting de lagergelegen kuuroordstad Merano.

Dag 4: dinsdag 20/07/2021

Over Stelviopas:

• Eén van de hoogste bergpassen van Europa (2759 meter) gelegen in het nationale park Stelvio, het grootste natuurpark van Italië.
• Met voortdurend zicht op prachtig, besneeuwde bergtoppen, dichte bossen, steile afgronden, een steeds smaller wordende kronkelweg naar boven toe en 48 haarspeldbochten draagt deze legendarische pas niet zomaar naam als één van de mooiste en uitdagendste wegen ter wereld.
• Wanneer het weer het toelaat, is de Stelviopas ook hét onderdeel van de Giro d’Italia, voor zover de weg dus niet nog volledig ondergesneeuwd is. Dit maakt de steile, oneindig slingerende weg dan ook dé uitdaging voor automobilisten, maar bovenal motorrijders en wielrenners om te berijden, die deze ultieme klim op hun palmares willen neerschrijven.

Weetje: Hou er dus rekening mee wanneer je met de auto de Stelviopas wenst te berijden, dat het ontzettend druk is met wielrenners en motorrijders onderweg. Bij elke bocht is het dus steeds opnieuw oppassen geblazen dat je niet verrast wordt door het tegenliggende verkeer!

Weetje: Op de top van de pas bevinden zich diverse eet-en drinkgelegenheden alsook een aantal souvenirwinkeltjes en hangt er eveneens een daadwerkelijk soort van ‘’overwinningsgevoel’’ en sfeer van al diegenen die de top hebben bereikt.

Optie: Graun im Vinschgua en Reschensee

Over Graun im Vinschgau en Reschsensee:

• Reschensee of Lago di Resia, is gelegen op twee kilometer van de Reschenpas en slechts op drie kilometer van de Oostenrijkse grens.
• Het meer is ontstaan door de bouw van een dam, waarbij verschillende dorpjes onder water werden gezet. Het kenmerkende beeld van Lago di Resia is dan ook de kerktoren van het voormalige plaatsje Graun die nog boven het water uitsteekt.
• In de omgeving bevinden zich tal van wandel- en panoramaroutes waarbij je fantastische uitzichten geniet over de regio met zijn meren.

Praktisch:

Merano – Stelviopas: 1u40min., 75 km.
Merano – Reschensee: 1u25min., 73 km.

Blog:

‘’We twijfelen of we vandaag de omgeving van Graun im Vinschgua met het Lago di Resia zullen bezoeken of de Stelviopas. Initieel stond de Stelviopas op het programma, maar gezien Lago di Resia ons minder ver lijkt en we al veel in de auto hebben gezeten, besluiten we tijdens het ontbijt om hiervoor te gaan.

Echter het idee dat Lago di Resia zich dichterbij bevindt lijkt niet helemaal te kloppen wanneer we onderweg borden tegenkomen die slechts een paar kilometer verschil tussen beiden aanduiden. Wat te kiezen nu? Terug twijfel. Ik geef aan dat het eerste idee achteraf toch altijd de beste keuze blijkt te zijn en daarmee is de knoop doorgehakt. We gooien ons plan weer om en kiezen net op tijd bij het splitsingspunt van de Stelviopas of Reschenpas om toch richting de Stelviopas af te slaan.

Nog een aantal dorpjes en daarna rijden we al slingerend de Stelviopas in. De hoogtemeters nemen snel toe en ook de scherpte van de bochten. Al terugschakelend elke keer, klimmen we de berg omhoog en we zijn duidelijk niet de enige! Naast automobilisten beslaan motorrijders en wielrenners het grootste deel van de weg. Bij elke bocht is het dan ook voorzichtig de hoek omgaan en af te wachten wat het tegenliggend verkeer is dat eraan komt. Mijn medereiziger zet zich na verloop van tijd al schrap en suggereert zelfs even of we niet beter terugrijden. Nee hoor, alles onder controle en gewoon rustig op het gemakje bocht per bocht verder gaan. Het eindstation waar zich zo te zien een taverne of dergelijks bevindt, is al in zicht en straks zullen wij ook boven aan dat prachtige uitzicht staan.
Na heel wat geslinger bereiken we uiteindelijk inderdaad de top, parkeren we de auto en lopen we nog een klein stukje omhoog tot een taverne die zich werkelijk aan de voet van de afgrond bevindt. Hoewel we ons op een goede 2700 meter hoogte bevinden, doet de zon heerlijk haar werk en genieten we met een koffie het unieke uitzicht op de kronkelende weg die we zojuist hebben afgelegd en het omliggende bergmassief. Ondanks dat we ons nog steeds in Italië bevinden, weer een heel andere bergpas en omgeving, en weer een heel nieuwe ervaring om gedaan te hebben!

Na eerst nog even rond te lopen in de omgeving, besluiten we terug de weg naar beneden af te leggen. Halverwege de rit naar huis begint het toch te knagen en nemen we pauze in een kleinschalig dorpje voor een korte lunch. Een verfrissende lemon soda en toast ham kaas, meer hoeft dat niet te zijn!

We vervolgen onze weg en bij aankomst in het hotel hebben we allebei behoefte even op het gemakje uit te blazen na die toch wel lange rit van vandaag. Mijn reisgenoot neemt met een boekje plaats in de schaduw en ik besluit toch eens een kijkje te willen nemen aan het zwembad. Geen groot bad om baantjes in te trekken maar voldoende om lekker in op te frissen en het soort van ‘’infinity’’ uitzicht over het achterliggende berglandschap maakt het relaxmoment helemaal af! Ik wist zelfs eigenlijk niet meer dat bij dit verblijf een zwembad zat en al helemaal niet voor deze prijs! Genieten dan maar? 😀

Na een uurtje te relaxen kleden we ons snel even om en lijkt het ons leuk tijdig naar de stad te gaan omdat we daar gisteren met de late aankomst nog niet alles van gezien hebben. We lopen via het wandelpad naar beneden en worden verrast door als het ware een soort van botanische tuin die aan de rivier grenst. Verder wandelend langs de boulevard bereiken we het centrum en besluiten we ons neer te strijken op één van de terrasjes die zich aan het water bevindt. Tijd voor aperitief!

Al tetterend genieten we van het zonnetje, ons drankje en de zalige, rustige omgeving dat kennelijk een stad blijkt te zijn, maar een zeer gemoedelijke sfeer uitademt. Even later vervolgen we onze weg, lopen we nog een stuk aan de andere kant van de wandelpromenade door en keren we daarna terug om een volgende aperitief te genieten. Vanuit het aperitief gaan we over in een heerlijk, Italiaans maal en sluiten we onze dag als kers op de taart af met een smeuïge Italiaanse ‘’gelato’’!’’

Dag 5: woensdag 21/07/2021

Over Weinstrasse:

• Deze bevindt zich op de weg van Merano richting het Gardameer waarbij het uitgestrekte landschap met overvloed aan wijnranken een mooie bezienswaardigheid is om op je rit mee te pikken en doorheen te rijden.

Tip!: Voor de liefhebbers is het mogelijk om een tussenstop in te lassen bij één van de wijnhuizen en deel te nemen aan een wijnproeverij.

Over Arco:

• Dit plaatsje is slechts op een paar kilometer van Riva del Garda gelegen en eventueel per fiets makkelijk te bereiken.
• Arco staat bekend als dé uitvalsbasis voor outdoor-activiteiten en de diverse sportzaken waar je alle benodigde accessoires voor onder andere fietsen, mountainbiken, klimmen etc. terug kan vinden.
• Buiten de aanwezigheid van alle outdoor-faciliteiten vond ik verder hier vrij weinig te zien en indien je geen sportartikelen nodig hebt, zou ik een bezoek aan het plaatsje ook niet per se aanbevelen. De enige bezienswaardigheid is het kasteel dat zich boven op de berg bevindt, maar kastelen of oude burchten vind je ook op tal van andere plaatsen terug dus hiervoor hoef je niet noodzakelijk naar Arco te gaan.

Over Canale di Tenno/Villa Canale en Lago di Tenno:

• Bij een bezoek aan dit dorpje word je als het ware terug gekatapulteerd naar de Middeleeuwse tijd. Het dorpje draagt naam als één van de mooiste dorpjes van heel Italië en is in volledige authenticiteit bewaard gebleven.
• Canale di Tenno is tot op heden onder vele toeristen nog onbekend hoewel het zich slechts op een kleine twintig minuten rijden vanuit Riva del Garda bevindt. Aangezien het dorp hoger in de bergen gelegen is, geniet je onderweg hier naartoe en van bovenaf tevens een weids uitzicht op het onderliggende Gardameer en de omgeving.
• Via een mooi wandelpad kan je vanuit het dorpje op een tiental minuten naar het nabijgelegen Lago di Tenno lopen voor een verfrissende duik in het azuurblauwe, heldere water.

Over het Gardameer:

• Het Gardameer is het grootste meer van Italië met een oppervlakte van ongeveer 370 km2.
• Rondom het meer bevinden zich tal van pittoreske plaatsjes en dorpjes waar het heerlijk ‘’op z’n Italiaans’’ vertoeven is.
• Het Gardameer staat ook bekend om te ontdekken per fiets en herbergt een schilderachtig landschap met tal van oleanders, citroenbomen, cipressen en het diepblauwe meer-water.

Weetje: Aan de havenplaatsjes van het Gardameer zijn nagenoeg alle parkeervakken- of terreinen betaald parkeren. Gezien de drukte op deze populaire vakantiebestemming zijn gratis parkeerplaatsen bijna niet te vinden en bespaar je jezelf veel tijd en moeite om direct eenvoudigweg voor de betaalparking te kiezen. Het parkeertarief ligt gemiddeld rond de 1,5 à 2 euro per uur.

Weetje!: De blauw omlijnde parkeerplekken in Italië staan voor betaalde parking. Wit omlijnde parkeerplaatsen zijn dan weer gratis.
(Wij bezochten de rechterkant van het Gardameer waar dit van toepassing was maar ik veronderstel dat het scenario aan de linkerkant niet veel anders zal zijn).

Over Riva del Garda:

• Eén van de grootste en tevens ook meest bezochte plaatsen aan het Gardameer, gelegen in het meest noordelijke puntje.
• Het stadje heeft voor elk wat wils: Een wandelboulevard langs het water, een uitgestrekt kiezelstrand waar het overdag heerlijk vertoeven is, smalle steegjes met pastelkleurige gevels, delicatessen-en souvenirwinkeltjes, en een uitgebreid aanbod van restaurants en terrassen waar het tot ’s avonds laat zeer aangenaam Italiaans genieten is.

Tip!: Net voor de ingang van het centrum bevindt zich aan de linkerzijde van de hoofdweg een parkeerterrein waar je gratis kan parkeren.

Praktisch:

Merano –Weinstrasse – Riva del Garda: 1u50min., 134 km.
Riva del Garda – Arco: 10 min., 5 km.
Riva del Garda – Canale di Tenno: 20 min., 11 km.

Blog:

‘’Vandaag laten we de Dolomieten achter ons en rijden we naar een compleet andere omgeving, het Gardameer. We genieten eerst nog het heerlijk ontbijt op het mooie terras van ons hotel en stappen dan de auto in. Op onze route ligt de Weinstrasse met tal van wijnranken, dus die pikken we onderweg mooi mee. Daarna kiezen we ervoor om het alternatief voor de tolweg te nemen, wat slechts een kwartiertje extra reistijd kost maar ons wel nog meerdere, mooie zichten op het groene landschap oplevert.

Aangekomen in Arco lopen we via smalle straatjes het centrum in en besluiten we na die rit dat het tijd is voor een Italiaanse koffie. Een lekkere crème ‘’brioche’’ (gekend als croissant bij ons;) ) voor slechts een euro erbij en we zitten weer goed! Na onze pauze lopen we nog de andere kant van het oude centrum op, maar al snel blijkt dat we het plaatsje helemaal gezien hebben. Buiten het deugddoende koffietje en de brioche had Arco voor ons dus niet veel meer te bieden. Achja, zo heb je altijd wel een plaats die wat minder uitvalt dan verwacht en we hebben toch een smakelijke tussenstop gehad!

Op naar Canale en Lago di Tenno, dat zich nog maar op een klein halfuurtje rijden hier vandaan bevindt. Net voor het Gardameer moeten we rechts afslaan en kronkelt de weg zich naar boven de berg op. Alleen het uitzicht van hieraf op de onderliggende omgeving van het Gardameer maakt deze rit al de moeite waard. We parkeren onze auto net voor het dorpje en gaan te voet verder.

Van zodra we het eerste steegje inwandelen lijken we ons terug in de Middeleeuwen te wanen. Robuust gebouwde woningen, houten betimmering, wandschilderingen hier en daar en de gewelfde boogvormen waar we onderdoor lopen halen de authentieke sfeer helemaal naar boven. Ongelofelijk dat op een paar kilometer het druk bezochte Gardameer met de mondaine wereld zich bevindt en dat de inwoners hier nog zo leven. Wat een contrast!

Vanuit het dorp volgen we het wandelpad waarbij we na een klein kwartier uitkomen op het gelijknamige meer, Lago di Tenno. Gekend om het prachtige azuurblauwe water en dat is zeker niet gelogen! Alleen die helderblauwe kleur lokt al uit om in het meer te willen springen. We zoeken ons een wat rustiger plekje op, eten even een snelle meegebrachte lunchsnack en dan is het tijd voor die heerlijke verfrissing!

Na een anderhalf uur aan het meer te spenderen besluiten we door te gaan richting Riva del Garda, zodat we ook daar nog voldoende tijd hebben om vandaag rond te struinen. Morgen is het al weer doorrijden naar de volgende bestemming. Dat heb je nu eenmaal als je op een week tijd toch veel wilt zien zeker?

We checken eerst in bij onze B&B die zich net voor Riva bevindt. De trage en moeizame ontvangst van de eigenaar irriteert ons beiden. We proberen duidelijk te maken dat we liever richting het centrum willen dan hier onze tijd te verdoen (uiteraard wel wat subtieler verwoord 😉 ), en zijn dan ook blij wanneer we de auto kunnen instappen! We volgen de weg een tweetal kilometer en plaatsen de auto op de gratis parking die zich aan de ingang van het centrum bevindt.

Via de rondboog lopen we zo het centrum in dat gevormd wordt door sfeervolle straatjes met pastelkleurige gevels, winkeltjes en tal van restaurants. Verder lopend komen we uit op de boulevard en wandelen we een stuk het water af. De diverse ‘’gelateria’s’’ vallen echter niet meer te negeren en we bezwijken beiden voor een hemels vieruurtje. Daarna vervolgen we de andere kant van de boulevard en komen we uit op een langgerekt kiezelstrand dat een welkome spot blijkt te zijn voor de zonnebadende toerist of diegenen die, in de boven dertig graden uitstijgende temperaturen, een deugddoende verfrissing opzoeken. We volgen kort even dat voorbeeld en besluiten dan terug richting het centrum voor een terrasje te gaan.
Net voor het drukke gedeelte komen we een bar tegen die pal aan het water ligt en we hoeven elkaar maar aan te kijken om te weten dat we hier gaan zitten. Initieel het idee een frisdrank te nemen, maar het openen van het ijscoupe-menu schudt ineens alle kaarten door elkaar. Niet één ijscoupe die tot verleiding spreekt maar wel vier of vijf die er veel te goed uitzien! Ondanks ons eerdere vieruurtje dan toch maar een ijscoupe in plaats van een drankje?
Die afweging is snel gemaakt! Het is inmiddels half zes maar met het idee dat we eerst nog willen rondstruinen in de straten en winkeltjes willen doen, zal het nog even duren voor we aan het diner zitten. Een kleine tien minuten later staan er twee torens van ijscoupes voor ons en we krijgen ze beiden zelfs niet volledig soldaat gemaakt.

Na goed genoten te hebben van onze verwennerij gaan we verder richting het centrum. Hier en daar een winkeltje waar we binnenstappen maar op minder dan een uurtje tijd blijken we het toch al volledig gezien te hebben. We zijn een aantal restaurants voorbijgelopen die ons zeer goed leken en het lijkt ons leuk om bij één van hen voor een tafeltje te gaan. Echter zit ondertussen alles al goed vol en is het zonder reservatie enkel afwachten of er een tafel vrijkomt. We besluiten verder rond te wandelen en dan maar te kijken waar we iets vrij tegenkomen. Even later strijken we neer bij een ander restaurant en stellen we vast dat onze honger dankzij het ‘’zesuurtje’’ nog niet al te groot is. We worden wel aangenaam verrast door een prosecco van het huis en kiezen beiden voor de zalmpasta.
De rijkelijke ijscoupe is duidelijk nog niet verteerd en we eindigen allebei met het gevoel te veel gegeten te hebben. De ober oppert ons nog een limoensorbet van het huis, die dan ook voor een welkome verlichting van onze maag zorgt.

Na het afrekenen besluiten we eerst een stukje te wandelen vooraleer terug plaats te nemen bij één van de terrassen. Op het grote plein springt de straatmuzikant er gelijk uit en de menigte die errond staat blijkt niet onterecht te zijn. Die kan er wat van! We zetten ons neer op het stenen muurtje achter hem en gezien we nog goed gevuld zijn van onze maaltijd blijven we een uur lang gewoon rustig genietend van de mooie livemuziek en sfeer, zitten. Daarna begeven we ons naar één van de terrassen van het plein en sluiten we de avond af met nog een heerlijke Spritz!’’

Verblijf: B&B Casa Wanda since 1999 (bekijk hier op Booking.com) één overnachting: 52 euro inclusief ontbijt. Helaas was dit voor ons echter het enige verblijf dat tegenviel. Ontvangst bij aankomst verliep zeer moeizaam, de kamer was zeer basic met een gedeelde badkamer waar alles ’s avonds volledig nat was en niet schoon overkwam, en het ontbijt bestond uit niet veel meer dan voorverpakte ‘’croissants’’, wat koekjes en koffie. Wij hebben het ontbijt dan ook gelaten voor wat het was, snel de keuze gemaakt om naar onze eerste, geplande stop voor die dag te rijden aan het Gardameer en daar met een fraai zicht en aangename bediening te genieten van een ontbijtje.

Dag 6: donderdag 22/07/2021

Over Malcesine:

• Malcesine, gekend om de pastelkleurige woningen tussen de cipressen, is een van de meest schilderachtige plaatsjes aan het meer en draagt niet voor niets de naam ‘’Parel van het Gardameer’’.
• In het historische centrum begeef je jezelf in kronkelige straatjes met winkeltjes, restaurants en bevindt zich het Castello Scaligero waar je mits een toegangsprijs te betalen kan ronddwalen in de gangen en van bovenaf de toren een prachtig verzicht voorgeschoteld krijgt.
• De inham aan de waterkant die een klein haventje vormt omringd door terrasjes, maakt het pittoreske plaatje helemaal compleet.
• Vanuit Malcesine kan je ook een kabelbaan omhoog nemen naar de top van de Monte Altissimo, de hoogste berg aan het Gardameer, vanwaar je een schitterend uitzicht over Malcesine en de omgeving geniet.

Over Torri del Benaco:

• Torri del Benaco heeft het allemaal: Een imposante burcht waarlangs je het dorpje binnenwandelt, het kleine haventje wat zich perfect leent voor een eerste koffietje van de dag, het achterliggende straatje met diverse boetiekjes en de prachtige wandelboulevard met tal van restaurants aan de waterkant.

Tip!: Wanneer je Torri del Benaco binnenrijdt vanuit Malcesine, bevindt zich aan de rechterkant een ruim parkeerterrein vanwaar je via de historische burcht het havenplaatsje binnenloopt. Het parkeertarief bedraagt 2 euro per uur.

Over Punta san Vigilio:

• Dit kleine schiereiland bestaat uit een baai met park en privéstrandje waar het heerlijk vertoeven zou zijn. Het ‘’verborgen’’ karakter van dit pareltje (zo online omschreven) is echter niet meer te herkennen aan de toestroom en aanwezigheid van toeristen die er bij ons te zien was. Je betaalt ook een forse entreeprijs van 15 á 20 euro per persoon voor het privéstrandje, wat voor ons al genoeg zei dat dit niet het type ‘’idyllische’’ baai was wat wij verwacht hadden.
• Uiteraard zal het strand voor die prijs wel zeker mooi zijn en voor diegenen die wel voorkeur geven aan een bezoek, is dit wellicht nog een leuke tip: Op het uiterste puntje bevindt zich een restaurant met terras vanwaar je een prachtig zicht over het Gardameer geniet.

Over Garda:

• Ook Garda hoeft niet onder te doen voor de andere plaatsjes met haar mooie, ruime wandelboulevard gevuld met tal van terrassen pal aan het water en het gezellige achterliggende, pittoreske centrum.
• Op het einde van de wandelboulevard bevindt zich tevens een klein kiezelstrandje met bijhorende ‘’beachbar’’ waar het tijdens de warmste uren van de dag heerlijk vertoeven is.

Over Lazise:

• Lazise draagt naam als één van de leukste en drukstbezochte plaatjes aan het Gardameer.
• Het havenplaatsje is net een slag groter als de andere tussenplaatsjes vanaf Riva del Garda, waarbij de gezellige haven, de brede promenade langs het water, de wirwar van straatjes daarachter en de wekelijkse markt met lokale producten en specerijen ongetwijfeld bijdragen aan de populariteit van dit vakantiestadje.

Weetje: Voor wie met kinderen reist: bij Lazise bevindt zich ook een waterpark en attractiepark in de buurt.

Praktisch:

Riva del Garda – Lazise (niet via de grote weg maar langs alle havenplaatsjes aan de waterzijde): 54 km, tijd afhankelijk van het aantal tussenstops.

Blog:

‘’Aangezien het ontbijt in de B&B enkel uit voorverpakte croissants, koffie en enkele koekjes blijkt te bestaan, besluiten we het te laten voor wat het is en voor een wat smakelijker ontbijt te gaan op een gezellig terras bij onze eerste stop, Malcesine. Weer zo een typisch pittoresk, Italiaans dorpje waar we worden teruggeworpen in de tijd. Bijna nog geen enkele toerist op de been en er heerst nog een zalige ochtendrust, heerlijk!

Na ons bezoek aan Malcesine rijden we door naar Torri del Benaco. Ook dit havenplaatsje ademt weer één en al sfeer uit en even later zitten we heerlijk op een terras aan het water met onze volgende Italiaanse koffie. Meer hoeft dat toch niet te zijn op zo een dagje ”de rechterkant van het meer af-hoppen’’?                                                                                                            

Punta san Vigilo blijkt dan weer meer een toeristisch opgezette attractie te zijn dan een aangename plaats om te vertoeven en vijftien euro per persoon om een strand te bezoeken vinden we het beiden ook niet waard. Door naar Garda!

In Garda worden we wederom verrast door een rijkelijk, met terrassen aan het water gevulde boulevard en het zien van de smakelijke borden doet het bij ons ook knagen. Gisteren zei ik mijn reisgenoot al dat ik zeker ook nog eens voor de heerlijke, Italiaanse Bruschetta als lunch wilde gaan, en bij het spotten van dit frisse, Italiaanse gerecht op de menukaart is de keuze dan ook snel gemaakt. Onze smaakpapillen komen weer niets te kort en voldaan wandelen we na een smakelijke lunch verder de waterkant af. De temperaturen zijn echter weer boven de dertig graden geklommen en ik kijk uit naar een deugddoende duik! Iets verderop ligt een klein strandje wat dan ook het volgende adres wordt. Mijn reisgenoot zet zich aan de promenade neer in de schaduw met haar boek en ik wandel, na me snel om te kleden op het strand, het verfrissende meer-water in. Heerlijk, die verkoeling had ik echt even nodig en wat hou ik er ook van om in het water te zijn!

Na eerst wat in het meer te baden zet ik me kort tegen de waterrand zodat ik liggend in de zon ook nog heerlijk de verkoeling van het water aan mijn voeten en benen voel. Ik neem nog een tweetal keer een deugddoende duik en daarna besluiten we naar onze eindbestemming Lazise te rijden.

Onze B&B voor deze nacht ligt een vijftal kilometer verderop en we stoppen eerst ter plaatse om in te checken. De hartelijke en vlotte ontvangst van de gastvrouw is een hele verademing ten opzichte van het moeizame verloop van gisteren. Ze geeft ons nog een tip waar we onze auto net buiten het centrum gratis kunnen parkeren en een kleine tien minuten later zijn we al terug op weg.

Zoals bijna enkel plaatsje waar we komen wel lijkt, wordt ook Lazise gekenmerkt door een soort van burcht en Middeleeuwse muur als toegangspoort waarachter we ons het centrum in begeven. We wandelen eerst langs het water af en lopen dan de smallere steegjes in. De ervaring leert ons dat het niet onverstandig is om voor het avondeten op de goede plekken op voorhand te reserveren. Het gezellig gelegen restaurant aan het pittoreske pleintje springt dan ook direct in ons oog. Met het zien van truffelpasta op de kaart hebben we dan ook niet meer overtuiging nodig en een minuut later is de reservatie gemaakt. Tevreden wandelen we terug naar de boulevard en besluiten we dat het tijd is om voor een aperitief te gaan. Mijn reisgenoot is morgen jarig en dat gaan we vanavond tot middernacht al gezellig vieren!
Het aperitief met zicht op het water vormt al een goede start en het zeer smakelijke diner brengt de avond alleen maar meer in stijgende lijn. We genieten heerlijk op ons gemak een écht Italiaanse truffelpasta met uiteraard een karafje wijn erbij.
De continu elkaar afwisselende bliksemschichten die we na het diner aan het water spotten en marktkramers die in alle haast bezig zijn hun kraampjes leeg te ruimen voorspellen echter niet veel goeds. We voelen de bui letterlijk hangen en een overdekt terras lijkt ons niet zo een gek idee. Net op tijd! Nog geen vijf minuten later lijkt de hemel wel open te barsten en rennen tal van toeristen heimelijk voorbij in de hoop naar een schuilplaats. We kiezen als drankje na het diner allebei eerst een cappuccino, maar wanneer we deze opgedronken hebben wordt er weer feestelijk overgegaan op de Spritz, die hier op elke kaart terug te vinden is. We tetteren en lachen erop los, een zalige, onbeladen vriendinnenavond.
Iets voor middernacht begeven we ons terug naar de B&B waar nog een klein, meegesmokkeld verjaardagscadeautje op mijn vriendin wacht. Het was een zalige ‘’rond-hop dag’’!’’

Verblijf: Betty’s House één overnachting (bekijk hier op Booking.com): 86 euro inclusief zeer goed en verzorgd ontbijt. Gastvrouw zorgde voor een zeer hartelijke, aangename ontvangst, zeer schone kamer en rijkelijk voorzien ontbijt met bovenop nog een huisgemaakte frittata en assortiment aan versgebakken koffiekoeken.
Wat ons betreft zeker een aanrader!

Dag 7: vrijdag 23/07/2021

Over Sirmione:

• Helemaal in het uiterst zuidelijk puntje, met een unieke ligging op het schiereiland te midden van het meer en langs alle kanten diepblauw water rondom, mag Sirmione zich één van de meest idyllische dorpjes van het Gardameer noemen.
• Naast dit prachtige plaatje staat Sirmione bekend voor het Scaligera kasteel vanwaar je een uniek uitzicht geniet en de ruïnes van de Grotte di Catullo, een oude Romeinse villa.
• Uiteraard typeert ook Sirmione zich zoals de andere plaatsjes door de wirwar aan smalle steegjes, restaurants en terrasjes langs de waterzijde.
• Sirmione beschikt tevens over een tweetal strandjes waar je altijd even een verfrissende duik in het Gardameer kan nemen.

Tip!: Wanneer je het schiereiland oprijdt, bevinden zich net voor de toegang van het historische centrum aan de rechterzijde een aantal zeer grote parkeerterreinen.

Over Comomeer:

• Het Comomeer is gelegen in de regio Lombardije, Noord-Italië, vlakbij de grens met Zwitserland en de Italiaanse hoofdstad Milaan.
• Het Comomeer staat bekend als het échte, pittoreske Italië en rondom het helderblauwe water bevinden zich tal van idyllische bergdorpjes, elk met hun eigen karakter en sfeer.
• De meest bezochte en bekende dorpjes rondom het Comomeer zijn Bellagio, Varenna en Menaggio. Andere bekende plaatsjes zijn onder andere Lecco, Como, Bellano etc.

Weetje: Gezien het zeer kleinschalige karakter van de meeste dorpen, is er (in het hoogseizoen) vrijwel geen vrije parkeerplaats op straat te vinden. Het beste is om net buiten de dorpjes te parkeren als die mogelijkheid er is, of voor een betaalparking te kiezen.

Over Varenna:

• Varenna staat bekend als het meest pittoreske plaatsje aan het Comomeer en dat is zeker niet onterecht. Aanvarend vanop het water kijk je uit op een steil tegen de rotswand gelegen schilderachtig decor.
• Het centrum herbergt een wirwar aan kleine straatjes en aan de waterzijde bevinden zich een aantal zeer fijne restaurantjes waar het met zicht op het water heerlijk vertoeven is.

Over Bellagio:

• Bellagio, ook wel Parel van het Comomeer genoemd en met een prachtige, centrale ligging waar het Comomeer zich als het ware in twee benen splitst of een Griekse Y vormt. Dit maakt dat het zicht vanaf en op Bellagio van vrijwel overal een dromerig plaatje creëert.
• De aanwezigheid van een huis van George Clooney draagt enkel nog maar meer bij aan de populariteit van het stadje en bekendheid onder de toeristen.
• De faam rond Bellagio is zeker niet onterecht en vanaf een boot op het water komt het complete plaatje nog het meest tot zijn recht: Schitterende pastelkleurige villa’s en huizen aan de waterzijde, verdergaand in een idyllisch, historisch centrum en een prachtig mooi landschap op de achtergrond, niet onterecht dat George Clooney hier ook voor viel!

Tip!: Kies voor je verblijf aan het Comomeer een bestemming waar de (ferry)boot aanvaart, zodat je vanaf daar eenvoudigweg de andere dorpjes rondom het Comomeer kan bezoeken. Het is mogelijk om een dagkaart te kopen voor de boot zodat je onbeperkt van het ene naar het andere plaatsje kan varen en op een dag tijd dus heel wat kan zien zonder met de auto volledig te hoeven rondrijden!

Praktisch:

Lazise – Sirmione: 35 min., 27 km (snelste route).
Sirmione – Varenna: 2u20min., 150 km.
Varenna – Bellano

Blog:

‘’Na allereerst een zalig, zeer rijkelijk ontbijtbuffet genoten te hebben in Betty’s B&B begeven we ons weg naar Sirmione. De toegangsweg naar het dorpje die hier en daar onder water staat en de vele bladeren die overal liggen tonen aan dat het hier vannacht ook stevig geonweerd heeft.

We lopen via het kasteel het historisch centrum binnen en wandelen langs de waterzijde en het groene park omgeven door olijfbomen naar het uiterste puntje van het schiereiland. Vanaf daar maken we middendoor het rondje af. In het centrum zelf zijn de lokale uitbaters overal nog druk bezig met hun terrassen op te schonen van het nachtelijk onweer en is het bedrijvig met bestelwagens die overal de voorraden komen aanvullen. Het constant aan de kant moeten gaan voor passerende voertuigen maakt het rondlopen wat minder aangenaam en doet de idyllische sfeer die het hoort uit te ademen helaas teniet. Nooit gedacht dat we ‘’te vroeg’’ konden zijn, want Sirmione is voor tien uur ’s morgens blijkbaar nog niet volledig ‘’klaar’’ om bezoekers te ontvangen. We zijn het beiden dan ook gelijk eens dat we hier niet per se de trigger voelen om op een terrasje te gaan zitten en liever de weg vervolgen naar het Comomeer zodat we daar straks wat meer tijd hebben. We hebben immers eerst nog een stevige rit voor de boeg. Hop de auto in en daar gaan we weer gelijkgestemd verder op pad!

Na een goede tweeënhalf uur rijden en eerst nog de verkeerde afslag te nemen, komen we aan in Bellano. We wandelen de boulevard af, komen voorbij een tweetal terrassen maar verder houdt het dan ook op. We kiezen ervoor om eerst een lunch te nemen langs het water en daarna het oude centrum aan de overkant van de weg nog te verkennen. Wanneer we echter na het verorberen van de smakelijke panini’s de straat oversteken, blijkt alles hier gesloten te zijn. Gek voor op een vrijdag? Nog geen tien minuten later lopen we langs de andere kant het centrum weer uit. Dat was het dan? Nee, Bellano hadden we niet gemist moesten we hier niet zijn geweest, maarja ach, we hebben het dan toch maar gezien en de lunch smaakte goed!

Nu een klein stukje terug naar Varenna wat maar slechts op een paar minuten afstand ligt en dan zijn we voor vandaag klaar met de auto! Parkeren op de paar gratis parkeerplaatsen die zich aan de rand van het centrum bevinden blijkt geen optie te zijn dus we zetten eerst onze bagage af bij het hotel om dan de auto op het wat hoger gelegen parkeerterrein achter te laten.

We twijfelen even om vandaag nog de boot naar Bellagio te nemen, maar besluiten dan dat het ook leuk is om even geen agenda meer te hebben. Vanaf nu hoeven we nergens meer naar te kijken vandaag en hebben we meer als tijd genoeg om in alle rust de sfeer van Varenna op te nemen. We lopen vanaf het parkeerterrein naar de waterzijde waar een mooi wandelpad richting het kleine historisch centrum is voorzien. Daar bevinden zich een aantal gezellige terrasjes pal aan het water en een paar minuten later zitten we te genieten van de pittoreske sfeer en het uitzicht met een fris drankje voor ons.

De zon doet echter weer goed haar werk en na ons drankje heb ik zin in een verfrissende duik. Het water biedt een heerlijke verkoeling tijdens de heetste uren van de dag. Rond half vijf begeven we ons terug naar het centrum en zetten we ons terrasritme rustig voort. De laatste, volledige dag in Italië moeten we er nog goed van genieten! Bruschetta als vijfuurtje en hoppend naar het volgende terras voor als aperitief een karafje wijn. Rond half acht bestellen we Italiaanse pasta als diner en met zicht op het water en de ondergaande zon had die pasta Carbonara als laatste avondmaal niet beter kunnen smaken!’’

Verblijf: B&B della Contrada Varenna (bekijk hier op Booking.com) één overnachting: 88 euro inclusief ontbijt. Het ontbijt was echter een voucher voor een croissant en cappuccino in een bar aan het achtergelegen plein. Lekker voor een snelle hap maar dus niet voldoende als je ’s morgens een stevig ontbijt wenst.
Het verblijf diende ook cash betaald te worden en voorziet zelf helaas geen parkeergelegenheid. In Varenna is er slechts één parkeerstrook bij het binnenrijden van het plaatsje waar een aantal auto’s onbetaald kunnen parkeren en je begrijpt dus dat je echt geluk moet hebben om hier te kunnen staan. Anders kom je op een betaalde binnenparking uit voor 20 euro per 24 uur of een buitenparking tegen 13 euro per 24 uur.

Dag 8: zaterdag 24/07/2021

Over Menaggio:

• Naast Bellagio en Varenna is Menaggio één van de meest toeristische bestemmingen aan het Comomeer. Vooral voor de bezoekers komend vanuit Zwisterland is dit het eerste plaatsje dat zich over de grens in Italië bevindt. Menaggio is dan ook zeer goed te combineren met een bezoek aan het Luganomeer.
• Aan de waterzijde herbergt zich een gezellige haven, wandelboulevard en diverse terrassen.

Praktisch:

Ferry Varenna – Menaggio: 15 min. Ferryprijs 15 euro voor 2 personen en een kleine auto.
Menaggio – Essen: 10u15min., 940 km.

Blog:

‘’De terugreis-dag is alweer aangebroken! We hebben ervoor gekozen om met de ferryboot het Comomeer over te steken naar Menaggio en vanuit daar door te rijden naar huis. Op die manier hoeven we niet heel het meer rond en kunnen we Menaggio ook nog mooi meepikken!

Van het hotel hebben we een tegoedbon voor een cappuccino en croissant als ontbijt in één van de barretjes aan het dorpsplein. Daarna begeven we ons naar de ferry en om half tien zijn we met de auto aan boord richting Menaggio. Vanaf de ferry genieten we nog een prachtig zicht op het pittoreske Varenna dat we achter ons laten en een kwartiertje later staan we al in Menaggio. We struinen even door de straatjes van het centrum en besluiten dan om aan het water voor een laatste Italiaanse cappuccino als afsluiter te gaan. Met het idee nog een rit, zonder files gerekend, van elf uur voor de boeg te hebben lijkt het ons verstandig hierna koers richting huis te vatten.

De terugrit voert ons allereerst langs het Luganomeer waar we nog een aantal mooie uitzichten voorgeschoteld krijgen. Daarna is het aanschuiven aan de Gotthardtunnel. Komt daarbij dat tijdens het start-stoppen heel de tijd, de auto ineens aangeeft dat de bandenspanning moet worden nagekeken. Het zal toch niet waar zijn? Mijn reisgenoot heeft de afgelopen tijd al een paar keer platte band gehad met deze auto en dat kunnen we nu wel missen als kiespijn. Tijdens het wachten en filerijden kijken we al een paar keer hoe de banden erbij staan en van zodra we de Gotthardtunnel door zijn, stoppen we nog even op een parking ter controle. Niets geks of een platte band te bespeuren. Hopen op het beste en doorrijden dan maar?

Na de Gotthardtunnel trakteert de omgeving rondom de Seelisbergtunnel ons nog op schitterende verzichten en adembenemende berglandschappen. Dit maakt zo een lange rit al zeker een stuk aangenamer!

Bij een volgende stop licht ook ineens het lampje van het oliepeil op. Voortaan misschien toch maar even een korte onderhoudsbeurt en check up van de auto vooraleer zo een grote afstand aan te gaan?
Al doende leert men, en zonder enige pech onderweg, komen we goed en wel in de latere avond thuis aan!’’

Wel, het was een zeer goed gevulde, maar zalige, vol ontdekkingen, prachtige week: Het ruwe en ongerepte berglandschap van de Dolomieten waar we heerlijk hebben gewandeld en de meest adembenemende uitzichten hebben bewonderd, de uitdagende klim die ons naar de top van de befaamde Stelviopas bracht, het welbekende Gardameer waar we op korte tijd al hoppend van havenplaatsje naar havenplaatsje de sfeer zeer goed wisten op te snuiven, en het Comomeer met op en top pittoresk Italië en schilderachtige decors als kers op de taart. Daarnaast dan nog het stralende zonnetje, de Italiaanse cappuccino’s, smeuïge gelato’s, frisse bruschetta’s, perfecte al dente pasta’s, echte steenoven pizza’s  en onze dagelijkse glaasjes wijn: onze Italiaanse ‘’onderdompeling’’ had niet completer kunnen zijn!

Kaarten:

Dag 1:

Dag 2:

Dag 3: (Secada en Seiser Alm/Alpe di Siusi niet gereden maar met kabellift omhoog en gewandeld)

Dag 4: (wij Stelviopas bezocht, optie Graun im Vinschgau en Reschensee)

Dag 5: (keuze tolweg of parallelweg)

Dag 6:

Dag 7:

Dag 8: Ferry Varenna – Menaggio

Rit huiswaarts:

Mijn gespendeerde budget:

• Hotels: 312 euro p.p.
• Benzine auto (auto van het bedrijf dus enkel benzine afgenomen in het buitenland voor eigen rekening): 62 euro p.p.
• Overig budget (eten, drinken, souvenirs, wegenvignet, parking, ferry, tolwegen, etc):390 euro.
• Totaal budget: 764 euro

Zeker zijn dat je alles bij hebt op jouw roadtrip Noord-Italië? Check dan hier mijn reischecklist!